Moois van ' M(i)e': Parijs: een beetje kerst in de Notre Dame

Ik kwam in Parijs aan op kerstavond en eventjes overwoog ik om rap mijn spullen te gaan afzetten op mijn logeeradres en snel verder te gaan richting Notre Dame of Sacré Coeur om daar de middernachtmis mee te pikken.

Het leek me zo tof om eens een middernachtmis bij te wonen in de Notre Dame van Parijs.

Alleen al dat luidop zeggen: 'ik ben op kerstavond naar de nachtmis geweest in de Notre Dame van Paris'. Dat klinkt zo onwerkelijk ....

Hoor je het?

Maar ik liet dat idee toch maar varen want ik was moe en ik wilde me eerst effe installeren en ik wilde eigenlijk niet meer terug buiten want ik was al een halve dag onderweg van thuis met de tram naar het station van Antwerpen en van daar met de trein naar Brussel Zuid en van daar met de Izzy naar Paris Nord en van daar met de taxi naar Montmartre.

Ik was bovendien ook niet zeker of je zomaar binnen geraakt in de middernachtmis in de Notre dame en al helemaal niet of dat wel aangenaam zou zijn en niet eerder onaangenaam pokkedruk.

Maar toen ik op 2de kerstdag na een halve dag rondhangen in de straatjes en winkeltjes van Le Marais wat uitgeteld richting Shakespeare and company slenterde en daarbij voorbij de Notre Dame kwam besloot ik er tegen mijn oorspronkelijk plan in toch eventjes binnen te springen. Er stond buiten zo weinig volk aan te schuiven dat ik gewoon kon binnenstappen.

Binnen werd ik direct geraakt door de hemelse muziek die er klonk. Ik werd er helemaal stil van. Er bleek net een mis bezig en in die mis werd er zeer mooi gezongen.

Dus liet ik de massa die aan de zijkant heel de kerk rond schuifelde aan me voorbij gaan en zette me in het midden op 1 van de lege stoelen. En zo genoot ik - overtuigde atheïst - van de hemelse schoonheid van de gezangen en van de mooie gewelven boven me in de Notre Dame.

De kerk was sober versierd voor kerst. Er hingen wat lichtjes en een ster boven het altaar maar allemaal nog vrij ingetogen.

Ik liep niet helemaal de kerk rond en vermoed dat er aan de andere kant ook nog iets te zien was, maar aan 1 kant naast het altaar was een grote Provençaalse kerststal uitgestald. Dat soort van kerststallen heb ik in Antwerpen ook ooit eens gezien in een kerk aan het stadspark, al zeer lang geleden. In deze opstelling was een heel Provençaals dorp te zien met feest en herders en schaapkens, en dansende meisjes en nog veel meer. Dat blijkt een traditioneel gebruik te zijn in de Provence.

De Notre Dame is toch elke keer weer fijn om te bezoeken, ondanks de grote drukte die er soms heerst.

Ik blijf gek op die mooie gewelven en de majestueus hoge plafonds en ben er zeker van dat ik daar nog wel eens binnenloop als ik nog eens in Parijs ben ...