Eindejaarsdagen in Parijs

Schoonzusje lief had vakantie met de kerstdagen en zou naar Antwerpen komen. En dus mocht ik weer gaan logeren in haar appartementje in Parijs. 

Na mijn allereerste keer op mijn eentje in Parijs vorige zomer had ik daar natuurlijk heel veel zin in. Want op mijn eentje naar Parijs gaan was me tot mijn eigen verbazing - reizen ligt zwaar buiten mijn comfortzone, ik deed het dan in het verleden ook erg weinig, en al zeker niet op mijn eentje - zeer goed bevallen.

Dus zat ik op de moment dat iedereen aan de kerstdis zat met een kalkoen onder een versierde boom in mijzelf onhoorbaar wat te giechelen van enthousiasme en ook een beetje van de zenuwen op mijn eentje in een trein richting lichtstad. Met op de bank naast me - écht waar! - een niet zo'n gelukkige maar erg mooie kat. Niet de mijne, ze reisde mee met haar huisgenoten en ik heb geen idee of ze op vakantie ging of terug naar huis trok.

Ondanks het feit dat deze keer mijn rug wat meer protesteerde dan afgelopen zomer waardoor ik toch met momenten het wat kalmer aan moest doen, heb ik enorm genoten van dit winters tripje naar Parijs. Ik vertrok op kerstavond en kwam weer naar huis op nieuwjaarsdag.

De eindejaarsfestiviteiten liet ik aan me voorbij gaan: ik had geen zin in drukte op kerstmarkten en die hebben we in Antwerpen ook dus daar hoef ik niet voor naar Parijs, wilde me ook niet tussen de drukte van de grote winkels begeven en had al helemaal geen zin om op oudejaar op mijn eentje te gaan drummen tussen een miljoen andere mensen op de Champs Elysees.

Maar ik bezocht wel centre Pompidou alwaar er werken hingen van Magritte en een kleine tentoonstelling was over Guust Flater, zag ik prachtige kunst door vooral vrouwelijke artiesten uit Mexico en een tentoonstelling over kuifje in Grand Palais, bezocht ik het minder boeiende modemuseum Palais Gallieri en het spiksplinternieuw parfummuseum, vond ik verschillende kralenwinkeltjes, genoot ik erg van de schoonheid van de Seine en omgeving, vond ik eindelijk Palais Royale, zat ik zowaar een halve mis uit in de Notre Dame omdat ik de muziek zo mooi vond en er helemaal zen van werd, dwarrelde ik wat rond in Le Marais, bezocht ik eindelijk de futuristische architectuur van La Defense, kocht ik veel te veel lippenstiften ( 5! dure ! )  en keek ik als ontspanning eindelijk naar het eerste seizoen van Game of Thrones als ik 's avonds uitgeteld in de zetel neerplofte.

Hoe meer ik in Parijs kom ( 3 keer in 2016! Echt straf vind ik van mezelf! ), hoe meer ik besef hoe gigantisch deze stad eigenlijk is. Ik had mezelf voorgenomen om te proberen deze stad te doorgronden. Het leek me tof om het idee te hebben dat ik Parijs op mijn duimpje ken. Maar ik denk dat ik daar nog zeer vaak voor tot daar moet treinen en dat dat eigenlijk nooit echt gaat lukken.

Ik heb weer wat dingen kunnen afstrepen op mijn lijstje van dingen die ik er wilde doen of zien, maar er komen er elke keer weer bij. Ik wil ook eens andere wijken bezoeken ( Saint Germain des Prés bijvoorbeeld ), wil toch ooit wel eens in Lafayette geraken om de koepel te zien, gaan eten in 1 van de mooie maar dure art decorestaurants die Parijs rijk is, toch eens het Louvre bezoeken en het huis van Victor Hugo, wil ik echt ook eens de buurt rond le Canal doorsnuisteren, wandelen door la petite ceinture, eens bij zonsondergang over de Seine varen, de bomen gaan begroeten in Bois de Boulogne ...

Ik moet dus zeker nog terug. Dikwijls 😂...

Bon, ge kent me ondertussen wel zekers: ik maakte ook heel veel foto's. Genoeg voor een paar maanden blogpostjes over deze mooie stad 😁.

Vandaag begin ik met nachtelijke zichten op Parijs, gefotografeerd vanuit de futuristische roltrapbuizen met niet zo'n propere ruiten van Centre Pompidou...

Zin in meer blogpostjes over Parijs? Dan vind je er ondertussen al heel veel terug van mijn vorige tripjes op deze pagina ....