Parijs - Hoe ik slechtgezind in een bootje op de Seine stapte en waarom dat maar niet overging ....

Ge zoudt misschien den indruk kunnen hebben dat ik altijd goed gezind ben en mijn leven altijd peis en vree is.

Maar dat is natuurlijk niet waar.

Zelfs niet in het heerlijke Parijs!

Zo gebeurde het dat ik een klein beetje slecht gezind - gewoon zo opgestaan - richting Eiffeltoren stapte want daar zou ik ergens een boot moeten vinden die me terug goed gezind zou maken door mij rond te varen op het koele water van de Seine met een schoon zicht op al dat Parijse moois op de oevers. 

Ik zou daar dan heerlijk genieten van een windje doorheen mijn haren en ondertussen vanop een geweldig plekje de éne na de andere fantastische foto maken en vervolgens als een heel ander mens weer afmeren.

Ik was wat rusteloos omdat ik niet zo goed wist waar ik dan juist de boot moest vinden aan de Eiffeltoren. Ik voorzag in al mijn ambetantigheid al een lange zoektocht naar de aanlegplaats.

Maar dat bleek allemaal wel mee te vallen.

Het bleek daar namelijk vol boten te liggen. Er viel dus niks te zoeken, het was alleen een kwestie om er 1 uit te kiezen. 

Voor 15 euro vaart zo'n boot van de Eiffeltoren rond het eilandje van de Notre Dame terug naar de Eiffeltoren en dat allemaal in een dik uurke tijd. En dat wilde ik graag eens doen.

Ik vroeg aan de dame achter het loket of ik dan een plaatsje zou kunnen hebben in open lucht met een goed zicht zodat ik mooie foto's kon maken en ze vertelde me dat er geen vaste plaatsen waren en dat ik bij het opstappen moest beslissen of er nog goede plaatsjes waren en anders gewoon een half uurke op de volgende boot moest wachten.

Den boot zat vol....

Maar de wat ongeduldige meneer die mijn ticketje aannam wees me aan waar er nog een plaatsje was. Ik besloot het er op te wagen want dat leek me zowat het beste plekje van heel de boot! Helaas, tegen de tijd dat ik me door de rest van de passagiers had gewurmd bleek het plaatsje al ingenomen.... 

Ik besloot terug van de boot gaan en op de volgende wachten maar - miljaar! - het was al te laat!  De loopbrug was al binnengehaald, de poort toe en de boot voer weg van de kant... . 

'Geen nood, slecht gezind of niet, ik ga ervan genieten' zei ik tegen mezelf. 

'Dan maar op zoek naar een ander plaatske.'

Ik zag ergens 2 dames op een bankje zitten met naast hen nog net een plaatsje vrij. Het allerlaatste plekje van de hele boot in open lucht. Dus plantte ik me er neer, diepte mijn fototoestel boven en was er helemaal klaar voor. Maar dat duurde niet lang....

' Dat is mijn plaats ' sprak een meneer me aan. Hij stond al die tijd een eindje verderop in  de verte te kijken.

'Ik hoor bij deze dames'.

'Oh da's goed ' antwoordde ik. 'Als je wil gaan zitten, zeg je het maar. Dan sta ik wel weer op.' 

Maar daar was hij niet mee tevreden. Ik moest er weg, en wel onmiddellijk....

Ik besloot me ergens een staanplekje te zoeken en me te concentreren op het maken van mooie foto's.

Ik was al slecht gezind voor ik opstapte, maar dit maakte het er niet beter op. En toen ik merkte dat meneer niet ging zitten maar er alleen af en toe zijn drinkbus neerzette en tussendoor soms zijn knie liet rusten, werd ik nog ambetanter.

En toen de dames in kwestie besloten om binnen te gaan zitten en meneer vervolgens toch ging zitten maar daar de hele bank voor nodig bleek te hebben, vond ik het welletjes. Ik heb me er zwaar slecht gezind tussengewrongen en  heb nog net de vraag kunnen onderdrukken of hij thuis ook met zijn voeten op de bank mocht.

Toch zag ik ook onderweg de mooie dingen op de kade. De Orangerié, het Louvre, de Tuileries, Petit en Grand Palais, de Eiffeltoren en nog veel meer.

De bruggen allemaal op een rijtje en het plezante effect als je onder zo'n brug doorvaart ( ik vind dat tof: donker onder de brug en een mooi zicht voor je neus ), de keuvelende of wandelende mensen  aan de kant.... 

En vermits het een hete dag was, was het ook lekker verkoelend daar op dat water.

Maar ik kwam helaas niet als een ander mens van de boot en van mijn foto's ben ik  niet zo tevreden. 

Maar de  volgende keer da'k in Parijs ben vaar ik nog eens mee! 

Bij deze mijn tip voor als je gaat bootje varen op de Seine: doe dat vooral want dat is plezant!

Maar zorg dat je bij de eersten bent die kan opstappen zodat je een fijn plekje kan uitkiezen. En wees niet asociaal, dat ook ! 

Oh! en Parijs is veel te schoon om lang slecht gezind in rond te lopen Een paar uren later was de bui voorbij :).

Meer blogartikelen over Parijs hier ...