Hoe ik ineens in Marokko belandde

foto : Latifa

' Ik ga in de kerstvakantie een week naar Marokko want ik moet daar dringend wat papieren gaan afhandelen en dan maak ik er ineens een reisje van een week van ' zei ze me.

' Zij ' is vriendin en collega Latifa en uiteraard begon ik haar vanalles te vragen : wanneer?  en hoe lang?  en naar waar?  en met wie? en naar wie?  ....

' Waarom ga je niet mee ? ' zei ze toen ineens wat impulsief.

Tetouan

Mensen die me echt zéér zéér goed kennen waren wellicht niet verbaasd dat ik daar effe van mijn melk door was en antwoordde dat ik daar toch eventjes moest over nadenken.

Want ik kamp met paniekstoornissen en heb daar in het buitenland al eens een zeer nare ervaring door gehad en ik zit niet graag opgesloten in een vliegtuig en reis niet zo vaak en zo. ( Ik vertelde er ook al over hier ... )

kerstboom in een supermarkt in Tanger ! 

Mensen die ons beiden goed kennen zeiden me ook : ' maar allez ! Dat ge daar moet over nadenken ! '

Want : Latifa ken ik al zeer lang, is een goede vriendin - we hebben mekaar zeer graag - , ze kent Marokko wel een beetje omdat ze Marokkaanse roots heeft en er vaak is geweest, ze kan Arabisch én ik had verlof. Eigenlijk is er als ik er wat dieper over nadenk niemand anders met wie ik naar Marokko zou willen gaan ...

Fnideq

' Eigenlijk schandalig dat ge daar moet over nadenken zei ze ' , en ik kan niet anders dan deemoedig toegeven dat ze gelijk had. 

Bij deze : Sorry Latifa ! 

Dus ikke na voor het eerst van mijn leven een reispas te hebben aangevraagd ( ik heb nu een reispas zeg ! Straf gewoon ! ), en een paar weken wat zenuwachtig te zijn geweest ( nog verergert door de burn out waar ik nog steeds mee kamp al is het al een pak beter dan een tijdje geleden )  met een lijf vol pillekes om de vlucht te kunnen doorstaan richting vliegveld van Charleroi in gezelschap van het gezin van Latifa die ons mee kwamen uitwuiven.

Tanger

Daar wachtte ons een onverwachte verrassing.
' Draai je eens om ' stond er in het sms-je dat Latifa ontving van haar oudere zus toen we een aangenaam zitplaatsje zochten om te wachten voor het instappen.

Tanger

Bleek een zus van Latifa ook naar Marokko te gaan naar een verlovingsfeest van een nichtje en ze had het zelfs geregeld gekregen dat ze naast ons zat in het vliegtuig zonder dat Latifa ook maar iets vermoedde.

We vlogen naar Tanger waar we een paar dagen zouden verblijven - Latifa had er al een hotel gereserveerd - om daarna te verkassen naar Tetouan en dan terug richting Tanger te keren een weekje later. 

Tetouan

De vlucht verliep dankzij de pillekes zeer goed. Ik heb zelfs enorm genoten van een nachtelijk zicht op Parijs vanuit de lucht en van de magische moment dat rechts van mij de maan de nacht wat verlichtte en links van mij op dezelfde moment de zon opkwam en zo haar nachtelijke zuster begroette. Maar zo schoon dat dat was ! 

Tetouan

Naast het afhandelen van wat paperassen door Latifa was het de bedoeling om er een echt toeristisch en ontspannen weekje van te maken en familiebezoek was daarom niet echt ingecalculeerd.

Maar toch zaten we de eerste avond wat onverwacht en erg moe  als 2 boerinnen in jeans en sneakers tussen de prachtigste opgetutte oosterse prinsessen op een verlovingsfeest.
Vervolgens werden we in wat feestelijkere tenue gehezen ( zie hieronder ) en ook al vond ik het een heel plezante ervaring en ontmoette ik er heerlijke warme dames en ben ik ze erg dankbaar dat ik er bij mocht zijn, ik was toch blij dat we richting hotel konden trekken want we waren door en door moe.

 Ge kent me als ge mijn blog al een tijdje leest onderhand al wel en ik trap dus wellicht een open deur in als ik zeg dat ik heel veel foto's heb gemaakt van dit weekje Marokko.

Tanger

En ik ben van plan om die de komende weken in grote hoeveelheden op jullie los te laten.
Eigenlijk eerlijk gezegd zelfs niet in de eerste plaats voor jullie, al hoop ik dat je er wel van zult genieten.
Maar vooral voor mezelf en voor de mensen rondom me.
Vroeger plakten we foto's in een album en de meest ijverigen onder ons schreven er dan ook nog tekstjes bij.
Nostalgisch zijnde, kijk ik daar graag af en toe naar terug.
Maar ik ga met mijnen tijd mee dus doe ik dat nu op mijn blog ipv in een plakboek.
En zo komt het dat jullie daar mee van mogen genieten ;).

citrusbomen met zeer zure niet te eten oranje vruchten die goed zouden zijn aks je ziek bent

Bon..
Ik ben best wel fier op mezelf.

Want voor vele anderen lijkt dit kinderspel, maar ik heb met dit reisje toch weer een persoonlijke grens verlegd.

Al de 2de op korte termijn trouwens, want ook mijn weekje Parijs van afgelopen zomer was voor mij grensverleggend.

Als dat in dit tempo doorgaat trek ik binnenkort nog een jaar de wereld rond !

( nee, grapje : dat zie ik er toch echt niet van komen ;)) 

Fnideq

Het weekje Marokko met Latifa was een heerlijke ervaring die ik niet zou hebben willen missen.

Toen ik nog effe twijfelde zei iemand me dat je beter spijt kunt hebben van iets dat je wel hebt gedaan dan van iets dat je niet deed. Ik weet niet of dat altijd op gaat maar in dit geval was dat de beste raad die ik kon krijgen ( merci Peter ;) , Al denk ik niet dat hij dit zal lezen ;) ) .

onze oudejaarstractatie , gekocht bij bakkerij Dallas in Tetuan

En die Latifa, ik denk dat ze maar half beseft wat een schone kado ze me gaf door me een paar weken geleden de vraag stellen om mee te gaan.

Dus nog eens een dikke dikke merci ! Dat onze vriendschap eeuwig mag blijven duren ! 

شكر  ( Sokran , Sukran ? )  ! 

( oei, ik word precies wat melig en daar kan mijn lief niet tegen :) ) 

Chefchaouen

Meer blogartikelen over Marokko.