De mooiste foto's uit mijn tuin - juli 2015

De meeste planten in mijn tuintjes heb ik al heel erg vaak op de gevoelige plaat vastgelegd de voorbije jaren. Daardoor voel ik nu niet echt meer die onweerstaanbare drang om bijvoorbeeld de mooi bloeiende hortensia's nog maar eens te fotograferen .
Ik geniet uiteraard nog altijd enorm van de bloemen , maar ze moeten niet meer zo nodig op de foto.

Maar dit jaar is er een nieuwkomer in mijn tuintje. En die liet mijn fotografiehart wel terug een pak sneller slaan.

Tussen mijn paadje naar de voordeur en de oprit van de buren is er een strookje aarde van een centimeter of 30 breed en een paar meter lang.

Een strookje dat wel eens de inzet was van vervelend gedrag van buren helaas... .

Toen ik hier kwam wonen stonden er in dat strookje goudsbloemen, en wat planten die algemeen ' onkruid ' genoemd worden maar die ik zelf wel mooi genoeg vind om te laten staan zoals paardenbloemen, klaprozen en weegbree.

Ik zaaide er  nog wat alyssum tussen voor een ander kleuraccentje en voor de rest hoefde ik er niet veel meer aan te doen dan regelmatig het hardnekkig zevenblad dat mijn voortuin graag wil inpalmen uit te trekken want deze bloemen zaaien zich zelf wel terug uit.

Als de bloemen uitgebloeid zijn laat ik ze gewoon staan  : ze zaaien zichzelf terug uit voor volgend jaar én de verdorde planten bedekken de bodem en vormen zo samen met tot bij mij gewaaide blaadjes van de bomen uit het park aan de overkant een mulchlaag die volgend jaar zorgt voor een vers voedzaam bedje voor de nieuwe bloempjes.

Edoch, 1 van de buren vermoedde wellicht slechte huisvrouwmanieren bij mij en besloot afgelopen winter ongevraagd in te grijpen en verwijderde alle beplanting en mulch .
Het duurde even voor ik doorhad wie de ongenode schoonmaakster was maar toen ik het eenmaal wist besloot ik haar er over aan te spreken met de boodschap dat ze van mijn tuin moest afblijven.
Ze vergoelijkte haar gedrag met de informtaie dat de begroeiing in mijn tuin ervoor zorgde dat al het zwerfvuil er bleef inhangen.

En daarin heeft ze een punt : ik pluk inderdaad ergerlijk veel zwerfvuil uit de tuin . Dus suggereerde ik haar dat ik het helemaal niet erg vond dat ze dat zwerfvuil zou oprapen maar daarop reageerde ze  verontwaardigd met de uitspraak   ' dat doe ik niet zenne ' ! 

Tegen het ongevraagd en onaangekondigd uitdoen van andere mensen hun planten in die desbetreffende mensen hun tuin had ze minder bezwaar, maar ik heb haar toch vriendelijk doch kordaat verzocht zich in de toekomst niet meer te moeien met mijn tuin.

Aan dat laatste heeft ze zich tot nog toe redelijk gehouden, al probeert ze momenteel wel - vruchteloos gelukkig - de andere bewoners van de appartementsblok waar ik woon ( zij woont in het gebouw naast me ) te bewegen de huisbaas aan te spreken over mijn 'vuil tuintje' met de vraag de strook aarde te beplanten met buxussen ipv al dat chaotisch bloemengeweld.

Soit, voor de rest is alles hier peis en vree hoor ;) . Ik heb gelukkig aangename appartementsgebouwgenoten en ook nog een flink aantal andere sympathieke buren.

De noodzaak diende zich aan om het strookje terug een bloemenpracht te geven en dan liefst eentje waar de zo broodnodige insecten wel stuifmeel van lusten en toen een tijdje geleden in den Aldi een aantal strooibusjes met zaadjes voor bloemenweiden verkocht weden besloten Latifa en ik om dat eens uit te proberen.

We mengelden 2 verschillende versies bloemenweide door mekaar en ieder trok naar zijn eigen tuintje om het uit te zaaien.

Spannend zenne !  Ik verwachtte er eigenlijk niet veel van maar na een tijd verscheen er toch een hoop groen.
En hier en daar dook in al dat groen, ook een gekleurd vlekje op. In het begin nog erg schuchter en onopvallend klein en  verscholen tussen blaadjes, maar ineens brak het toch helemaal door en verschenen overal heerlijke dotjes bloem in blauw en paars en zachtroze en bijna zwartpaars en lila en fuchsia en wit . Allemaal korenbloemetjes. Ik zag ze nog nooit in andere kleuren dan blauw ! Maar zo schoon !

Er kwamen ook blaadjes te voorschijn die door hun vorm deden denken aan lupines maar dan veel en veel kleiner.
Na een tijdje kregen ze gele bloemen, ook wat lupine-achtig en nu staan er zaadlijsten op die alweer aan lupinen doen denken. Vermoedelijk zijn ze dus ook effectief een soort van lupine , denk je niet ;) ?

Er staan ook wat klaprozen tussen ( maar die foto's bewaar ik voor later )  en aan het begin van de straat ook wat strohalmen. Dat past daar wel goed bij .

Er zijn ook nog kleine witte en roze bloempjes, wat grotere paarse en oranje bloemen en eigenlijk zie ik elke keer weer wel iets nieuws.

Ook een plezante ontdekking is dat dezelfde zaadjes in de aarde van een andere tuin - die van Latifa - heel andere bloemen voortbrachten. Zij had bijvoorbeeld weelderig tierende oost Indische kers en die is bij mij gewoon niet uitgekomen. Bij haar dan weer geen spoor van de korenbloempjes.

Momenteel beginnen de korenbloempjes te verwelken maar ik laat ze lekker staan zodat ze zaad kunnen vormen dat ik wil collecteren voor een nieuwe zaaironde volgend jaar.

Maar ik ben benieuwd wat er nog gaat uitkomen.
Ik was niet blij met de ongevraagde kuisactie van de buurvrouw en hoop van ganse harte dat ze zich in de toekomst beperkt tot hun eigen tuin. Maar haar actie zette me er wel toe aan op zoek te gaan naar nieuwe bloemekes en daardoor geniet ik nu van een schoon stukje natuur vol kleurrijke bloemekes en donzige biekes en daar word ik heel blij van  ;) .