Recept: Aardperen uit mijnen grond

Ik vond het precies stillekesaan tijd om de aardperen uit te graven.
Die plantte ik 2 jaar geleden en oogstte ik voor het eerst vorig jaar , maar uit de restanten in de grond kwamen onverwacht nieuwe planten op en dus kon ik dit jaar weer oogsten.
En waarschijnlijk volgend jaar opnieuw.
Want ondertussen weet ik : eens aardperen, altijd aardperen.
Als gewenste plant hebt ge er geen omkijken naar, dat groeit van zijn eigen richting zon. Als je ze echter weg wilt uit uw tuin heb je er veel werk aan ... 'T is maar dat ge weet waar ge aan begint ....

Vorig jaar was ik wat te ongeduldig en deed ik ze in november al uit. Resultaat : een hoop knolletjes die zo klein waren dat er geen eet aan was : Ik had echt geen zin om daar veel tijd in te steken en ze belandden dan ook in de compostbak...
Maar dit jaar bleken ze wel een respectabele omvang te hebben.
Moraal van het verhaal : wachten loont ! Bij aardperen toch :) ...

Aardperen worden zeer hoog, wel een meter of 3. Ze lijken van bloem en blad wat op kleine zonnebloemen op hoge stelen.
De bloemen gaan open ergens in de nazomer/het najaar. Ik heb ze nog tot een stuk in de winter laten staan maar dan heb ik ze toch maar gesnoeid. 
Niet tot op de grond echter  : ik liet nog een stukje over zodat ik nog kon zien waar ze juist stonden voor als ik ze wilde uitschuppen.
Want - da's wel handig - ge kunt die gewoon in de grond laten zitten tot je ze wil oogsten.
Als je ze té lang laat zitten, komen ze trouwens gewoon terug uit : aan deze portie te zien was dat proces bij mijn aardperen al begonnen want hier en daar hadden ze al verse minischeutjes.
  

Ik heb niet zo veel aardperen in mijn tuin, ik heb namelijk maar een kleine tuin en wil daar graag ook nog wat anders in dan aardperen .
Bij het spitten besloot ik extra diep te gaan om de opkomst van volgend jaar wat te beperken en die harde arbeid leverde naast aardperen ook een heleboel puin en stenen op.
Zoals deze tegel met ster...
Helaas het enige stuk opgegraven puin dat ik mooi vond... ( waarom zit er zo vaak puin in Belgische tuinen eigenlijk ? ) .

Of wacht, nee  : het is een steen met kubussen... .
( Of toch een ster ? )

Soit, een vergiet vol aardperen heb ik tussen dat puin uitgegraven.
Net genoeg voor 1 portie gebakken in de pan en 3 keren soep.
Aardperen zijn dan wel makkelijke planten om te telen, maar ze zijn heel wat weerbarstiger als het er op aan komt hun lekkernij prijs te geven.
Ik besloot de eerste portie te bakken in de pan, met pel en al.
Maar die pel hing vol zand : er moest dus zwaar geschrobd worden.
Ge kunt dat doen met een speciaal groenteborsteltje maar ik heb er momenteel geen in huis.
En met een gewoon schuursponsje gaat dat ook, zij het traag en moeizaam ( maar dat ligt eerder aan de aard van de knol dan aan het werktuig dat je voor dat schrobben gebruikt) .
1 voor 1 tot in het kleinste groefje schoongeschuurd blijken ze bijna wit te zijn.
Aardperen mogen dan wel gezond zijn in verorberde toestand, maar  ze zijn niet zo bevorderlijk voor het herstel van een tenniselleboog met al dat geschup en geschrob....

Voor de portie gebakken aardperen in de pan sneed ik ze in schijfjes en liet ik ze heel eventjes koken in wat zout water.
Daarna gingen ze met een klontje boter, wat zout  en wat gemalen gedroogde knoflook in de pan, net zoals je bij aardappelen zou doen.
Ik had ze nooit eerder zo gemaakt - ik draai ze meestal mee in de aardappelpuree - en ga dat wellicht ook niet meer doen.
Ik vond de eerste hapjes erg lekker, maar al gauw begonnen ze me wat tegen te steken. Ik vond ze ook net wat te papperig.
Maar ge moet dat gewoon maar eens proberen, misschien vind jij dat wél lekker zo.

Van de rest van de aardperen improviseerde ik een soepje.
Ik had net mijn groentepakket gekregen en dus een ijskast vol groenten.
En dat soepje was wel een goed idee want erg lekker.
Van de foto's van dat soepje ben ik wat minder content maar het recept is een blijverke.

ingredienten : 
- 2 sjalotten
- een kilootje ( schat ik, ik heb het niet gewogen ) aardperen met pel
- 2 preien
- een stengel selder
- groente- of kippenbouillon
- zure room 
- een klontje boter
- peper en zout

ZO MAAK JE HET 
- Schil de uien en snij ze fijn. Bruineer ze met een klontje boter. 
- Was de aardperen zeer erg goed ( schrobben als ze uit je eigen tuin komen, want dan hangen ze wellicht ook vol zand. En dat doe je dan best voor je aan de rest begint want daar zal je echt wel je werk aan hebben ... ) en snij ze in stukjes. Gooi ze bij de uien als die al een kleurtje hebben.
- Wnij de prei in schijfjes en was hem goed uit . Ook de selder krijgt een bad en mag in stukjes versneden  worden. Kieper het allemaal bij de rest in de kookpot.
- Ik heb de gewoonte om water voor soep eerst te koken in de waterkoker en dan bij de groenten te gieten. Dat heb ik nu ook gedaan. Maar je kan er ook gewoon water bijgieten en het aan de kook laten komen op het fornuis.
- Doe er de bouillon bij.
- Laat op een matig vuur een klein half uurtje pruttelen.
- Dien op met een schepje zure room
Ik at er een keertje vers krakend frans brood bij met een laagje truffelboter van den Aldi. Dat had ik toevallig nog staan.
En de smaak van die truffels met die van de artisjokken ( want daar proeven aardperen wel wat naar ) van de soep is een geweldige combinatie !