Bietjes van eigen bodem + recept

Ge zoudt dat op het eerste zicht misschien niet verwachten in deze tijd van het jaar, maar ik heb nog altijd lekkers in mijn tuin staan :  de aardperen bijvoorbeeld, en nog wat snijbiet en winterpostelein...
Ik plantte ook al een hoop look tegen volgend jaar en die komt goed uit.

En het voorbije weekend rooide ik alle bietjes die ik had staan... .

Spannende planten zijn dat, die bietjes.

Zeker als je die voor de eerste keer zaait en je nog niet weet wat je kan verwachten.

Je ziet namelijk wel een hoop loof, maar je hebt geen idee wat er onder de grond gebeurt.
Misschien wel helemaal niks ! 
En af en toe heb je dan zin om stiekem eens te piepen en er 1 uit te doen maar dat zou zonde zijn dus bijt je maar op je tanden...

Maar 2 weken geleden kon ik me niet meer inhouden en trok ik de eerste biet uit zijn potgrond.
En ik was als een klein kind zo blij toen ik zag dat er warempel iets aan hing !
Een échte biet !!!!

Ik moest wel wat sleuren want er bleken veel hardnekkige wortels aan te hangen die niet veel goesting hadden om hun plek te verlaten...

Vol enthousiasme schrobde ik het zand van de biet en sneed hem in fijne sneetjes.
En verwachtingsvol schoof ik de eerste schijf tussen mijn tanden. 
En dan nog 1 en nog 1 en ondertussen kreeg ook mijn lief een stuk in zijn mond gepropt en ik at de rest op...
Ik proefde aarde, en iets fris en iets krokants en aarde en toen een vieze onaangename smaak.
' Bah ' zei mijn lief.
En hij had gelijk...

De smaak begon goed, helemaal zoals je verwacht van een kraakverse 'aardige' frisse wat zoetige biet .
Maar dan kwam er een hele vieze nare nasmaak, zo'n nasmaak die heel uw mond inpalmt met een houding van ' ik ga hier nooit meer weg '.
Ik at wat chocolade, een stuk appel, een stuk brood, dronk wat cola om van die smaak af te geraken maar alles bleef even vies smaken.
Ik kreeg ondertussen ook een ongemakkelijk gevoel in mijn maag en nam dus maar 2 rennies zonder veel effect en na een tijd ging de smaak wel weg maar het onaangenaam gevoel was hardnekkiger.
Ik had die dag ook met de theemiddagvriendinnen afgesproken en 1 van hen had een mirakuleus pilleke bij waardoor het toch de rest van de dag weg was.
De volgende dag had ik er nog altijd een beetje last van en daarna was het gelukkig voorgoed verdwenen en was alles weer peis en vree in mijn diepste binnenste.

Toen viel mijn frank dat ik vergeten was om de biet te schillen.
Geen idee of dat écht de oorzaak was maar ik heb besloten het daar aan te wijten.
Als iemand mijn verhaal herkent en er een andere reden voor kent : vertel!
Soit...
Een week later was ik de ellende vergeten en rooide ik gewoon de rest van de bietjes en die zijn allemaal veilig en wel in mijn spijsverteringssysteem geraakt zonder daar noemenswaardige ellende te veroorzaken....

Even over bietjes kweken.

Ik zaaide een variëteit met streepjes in het vruchtvlees ( heet dat vruchtvlees bij bieten eigenlijk ? ) want lekker eten smaakt nog beter als het ook schoon is.

De zaadjes werden in hun aarden bedje gestoken ergens midden in het voorjaar en kregen elk een eigen bloempotje.

Ge moet roeien met de riemen die ge hebt - in mijn geval een kleine stadstuin met weinig aarde -  dus kweekte ik deze groenten in bloempotjes, gewoon in wat potgrond  ...

Ze kregen de hele zomer door regelmatig water maar ik herinner me niet meer of ze ook af en toe een slok netelgier kregen ( dat zou ik eens moeten opzoeken in het boek van madame Zsazsa, als dat daar in staat heb ik dat wellicht ook gedaan ).

Ze groeiden niet erg snel maar zoals je kan zien gaven ze niet op en na een dik half jaar had ik toch een handvol bietjes van het formaat van een pingpongballetje.

Geen indrukwekkend grote oogst - ik heb hoe langer hoe meer door dat ge dat van groenten in een pot niet kan verwachten -  maar het is wel oogst en alle bietjes die ik zaaide hebben een eetbaar formaat gekregen.

Als ge net zoals ik geniet van het zaaien en laten groeien van zaden en groenten , dan is dit beslist een plezante teelt met een aangenaam resultaat.

Als ge uw eigen groenten wilt kweken om niet meer naar de winkel te moeten, moet ge toch iets anders verzinnen dan dit... .

Ik had gepland om mijn portie bietjes te verwerken zoals ik in dit recept eerder deed maar ik was vergeten dat daar zoveel werk in kruipt en er knolselder bij moest.

En ik had honger...

Dus besloot ik het sterk te vereenvoudigen en dat bleek ook lekker te zijn.

Dit werd mijn ontbijt afgelopen zondag : 

BENODIGDHEDEN :

- rauwe biet(jes)

- mierikswortelpuree ( uit een potje, te vinden in de doorsnee supermarkt) 

- een granny smith of een andere wat zurige appel

- pekelharing

- bruin brood

ZO MAAK JE HET : 

De ervaring van de week ervoor in gedachten heb ik deze keer mijn bietjes zeer zorgvuldig van hun manteltje ontdaan met het scherpste mesje dat ik in huis heb ... Daarna had ik dit nog over ...

Vesmeer je boterham dunnetjes met een laagje mierikswortelpuree.
Dat is redelijk straf spul, dus pas daar wat mee op ...

Snij de bietjes in dunne schijfjes en leg ze op de boterham.

Was de appel, snij hem in dunne schijfjes en leg die er boven op... .

Halveer een pekelharing en decoreer die bovenop de appel.

Eet... .

Geen vieze smaakjes en onaangename buikgevoelens deze keer !

Wel een heerlijk en gezond ontbijt !

Laat het u smaken !