In mijn tuintje: de wonderbaarlijke perenoogst

Het begon allemaal een paar maanden geleden met een paar tedere witte bloemekes, naar de zon reikend vanop de topjes van mijn perenboompje.

Dat perenboompje is een erfenis van de vorige huurster en staat in mijn voortuin .

Als bloemekes en bijtjes doen waar ze voor gemaakt zijn, leidt dat na een tijdje tot een massa kleine vruchtjes die me dan al doen dromen van heerlijke potten vol lekkers .

En doen hopen.

Want ik heb al jaren gehad waarbij het bloemekes/bijtjesplan niet helemaal werkte zoals het hoort en ik me tevreden moet stellen met een oogst van 3 peren ...  

Omdat het vorig jaar een goed perenjaar was aan mijn boom en ik me heb laten vertellen dat perenbomen het afwisselend een jaar goed doen en een jaar minder goed, lag mijn verwachting niet al te hoog...

Maar dat was verkeerd ...

De boom hing hoe langer hoe krommer door het gewicht van de massa vruchten die elke dag dikker werden ...

Er hebben er nog nooit zoveel aangehangen als dit jaar ! 

Ik plukte- ondertussen al een paar weken geleden : ik sta wat achter bloggewijs - welgeteld ( jaja : ik heb ze écht geteld ) 55 peren, liet er nog een paar hangen voor de vogeltjes en de wespen, en er lagen er al een aantal te rotten op de grond.

Niet slecht voor een klein perenboompje in een voortuin in de stad hé !

Voor de complete nitwits op vlak van tuinieren : de augurken op de foto groeiden NIET aan de perenboom :) .

Omdat ik zoveel peren uit het vuistje niet op krijg, het voor mijn lichaam omvanggewijs niet aan te raden is om a volonté perentaarten te bakken die ik - alleenwonend met af en toe meneer lief op bezoek die dat weigert te eten - op mijn eentje zou moeten opsmikkelen, besloot ik mijn reeds vaak gebruikte en lekker bevonden perenconfituurrecept nog eens boven te halen ...
Dit jaar deed ik er geen earl greythee bij maar wel ietskes meer citroen omdat ik vorig jaar ondervond dat dat écht nodig is om het extra superlekker te maken.

Al die peren en appels (want dat zit er ook in) moeten voor dat recept geraspt worden.
Ik deed dat met de hand maar voor mijn 2de portie heb ik toch maar mijn bejaarde keukenrobot uit de kelder gehaald... (voor het eerst sinds 6 jaar mocht die zijn plekje in het donker hoekje in de kelder verlaten , ahum ... Ik herontdekte zijn gemak en daarom staat hij nu in een donker hoekje in de keukenkast zodat hij in een handomdraai op het aanrecht kan staan om me het leven makkelijker te maken).

Ik moest zwaar zoeken naar genoeg potten, ik was eigenlijk niet voorzien op zoveel confituur.
Confituur eet ik trouwens uiterst zelden : ik ben daar niet zo gek op eigenlijk, met grote uitzondering van  dit perenconfituurrecept ! Maar zo lekker ! 
Als extraatje deed ik bij de laatste 2 potten een snuifje kaneel. Ik proefde daar nog niet van maar dat kan niet anders dan lekker zijn ...

Het voelde even ongemakkelijk om een perenconfituurblogpostje te schrijven trouwens. Er is momenteel nav de Russische boycot van de Belgische peren een perenhype en ik doe daar bewust en weldoordacht niet aan mee...
Want.
Ik ben niet heel goed op de hoogte van wat er in de Krim allemaal gebeurt, maar  ik zie wel regelmatig zorgwekkende dingen over het door het westen gesteunde Oekraïnse regime passeren...
En ik ben geen fan van Poetin, maar ik ben er niet zeker van dat hij in deze 'de slechte' is - toch zeker niet als enige ....
En ik ben dus ook niet zo zeker of het boycotten van Russische producten wel zo'n goed idee is.
In tegenstelling tot een economische boycot van Israël trouwens, dat zou ik dan weer wel een héél goed idee vinden ... Maar daar wil men maar niet aan ... 
Bovendien leef ik evenzeer mee met de Russische boeren die lijden onder 'onze' boycot dan met onze : ze zijn beiden - naast vooral de plaatselijke bevolking natuurlijk - slachtoffer van wat daar gebeurt.
En ik vraag me tenslotte ook af waarom wij in godsnaam peren kweken voor de Russen: die kunnen dat namelijk even goed zelf . Wij voeren vervolgens producten in die we ook zelf kunnen produceren en al dat over-en weer-gedoe zorgt voor onnodig vervuilend verkeer op de wegen.
Soit : dit allemaal maar om te zeggen dat ik deze blogpost schrijf omdat mijn eigen perenoogst zo lekker overvloedig was en ik bij deze uitdrukkelijk en bewust afstand neem van de huidige perenhype.

Zo.

Dat stukje uitleg moest er bij voor mij om een blogpost te kunnen schrijven waar ik me goed bij voel... 

Dat staat wel schoon hé, al die confituurpotjes op een rijtje !
Hebben jullie trouwens ook zo'n overvloedige perenoogst gehad ?