In mijn tuin - radijzenexperiment

Om jullie een teleurstelling te besparen als je aan het einde van dit bericht bent gekomen zal ik jullie alvast - vooraleer mijn experiment toe te lichten - verklappen dat het mislukt is.
Zo kan je nu beslissen of je nog wil verder lezen of niet :).

Soit
Wat was het probleem:
Vanaf de moment dat de grond en het klimaat hier klaar was voor zaadjes, heb ik massaal veel radijsjes gezaaid.
Da's een knolletje dat ik elk jaar probeer te kweken in potten ... .
Maar tot mijn grote frustratie lukt dat zelden of nooit.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik een paar honderd zaadjes heb gezaaid.
En ik heb welgeteld 2 radijzen kunnen oogsten: een rood en een wit. En het rood was niet lekker: taai en draderig en niet krokant... .

De rest kwam wel uit, maar vormde geen knolletjes. Ze schoten door en kregen soms zelfs bloemen. Of ze kregen een ieniemienie knolletje dat niet meer eetbaar was.
Wisten jullie dat radijsplanten best lang kunnen worden?
Dan ziet dat er zo uit... .
( btw : de radijs in het filmpje was niet groter dan een erwt en echt niet eetbaar...  Ik heb geproefd...).

Ik vroeg hier en daar wat raad, las het 1 en't ander en besloot een experiment op te zetten om vast te kunnen stellen welke manier van werken wel succes zou hebben in mijn tuintje.
Dus zaaide ik zaadjes in 3 verschillende bodems:
- zaai- en stekgrond ( potje )
- potgrond ( potje )
- volle grond
En zaaide ik in elke portie grond 2 verschillende zaadjes: 2 van elke soort = 4 zaadjes per portie.
Om ook de licht- en warmteomstandigheden te kunnen testen, zette ik de helft van de zaaisels in de zon, en de andere helft in de schaduw. Die van in de volle grond konden natuurlijk niet willekeurig ergens gezet worden en die kregen halfschaduw.
( Alles samen dus 8 potjes en een deel in volle grond .) 

Mijn doel: proberen te ontdekken hoe het wel zou lukken.
Mijn resultaat: het lukt gewoon niet... .

Dit zijn mijn conclusies:
- De zaadjes in volle grond doen het opvallend veel slechter dan die in de potjes. Ik moet wel toegeven dat het niet de best mogelijke omstandigheden waren: een beetje grond dat ik wat rul had gemaakt vlak bij de vijgenboom. Daar groeit sowieso niet zo veel maar ik had geen ander plekje.
De plantjes zijn na een moeizaam en beperkt groeiproces ondertussen een roemloos einde tegemoet gegaan. ...
De foto's hieronder zijn op dezelfde moment gemaakt, je ziet dat het echt een heel groot verschil is... .

radijzen in volle grond

- De zaadjes in de zon groeiden beduidend harder dan die in de schaduw: het groen was sneller hoger en de planten zagen er beter uit. Na een tijd schoten ze door. Maar dat laatste gebeurt bij mij zowat bij alle radijzen die ik laat staan... .

links : radijzen die in de schaduw groeiden
rechts : radijzen die in de zon groeiden

- Maar ongeacht welk zaadje in welke grond op welke plaats gezet : geen 1 kreeg een radijs...

Ik geef het op ...
(al heb ik nog een hoop radijsjeszaad over, zou ik toch niet nog een poging doen hier of daar ? Zo op het einde van de zomer als de grootste warmte weg is ?)