Mon Mol Martre editie 2014 : het verslag

Mon ' mol ' Martre deze keer... .

We blijven in het thema hé ;).

De voorbereidingen liepen wat moeizaam ten huize M(i)e.

Geen specifieke reden zenne, ik kreeg het alleen niet zo vlot allemaal op een rijtje gezet en treuzelde te veel en was ook te veel met andere dingen bezig waardoor het wat meer energie vrat dan ik wilde.

Ook in de vakantie kan ik dus stress hebben blijkbaar ;) ... .

Ik moest alvast geen kadozakjes maken deze keer want ik had er nog veel. Dat was toch al 'iet'.

En al bij al bleek ik het toch allemaal georganiseerd te krijgen : onze kraam geraakte in orde.

Voor zaterdag was er regen voorspeld, maar daar hebben we niks van gezien.
Wat ik wel zag, waren prachtige rondfladderende waterjuffers in een mooie 'pauw 'blauwe kleur. Ik zag ze nooit eerder en ze vlogen er echt met een hele hoop boven de nete aan de overkant van  onze kraam. Ik heb er spijtig genoeg geen foto's van gemaakt... .
Helaas zaten er ook veel dazen ... .
Ik mepte er 2 neer, maar kreeg zelf 8 beten :(.

En er was volk, véél volk bij tijden... .
Zoveel volk dat ik content was dat ik er niet tussen moest lopen en met wat ruimte rondom me ' achter ' mijn kraam kon blijven zitten .
Kijkend naar al die mensen die kwamen kijken... .

Ik deed 1 keer een poging om zelf ook wat andere kramen te bezichtigen , maar ver ben ik dit jaar niet geraakt.
Maar ik zag wel mooie schilderijen...
( en ook wel wat lelijke moet ik eerlijk toegeven ...)

Kleurrijk viltwerk.... .

Schoon gepresenteerde mutsjes... .

Fleurig crocheteerwerk ... 

... waar ik voor mijn eigen deze speldjes kocht... .
Ik weet het : eerder bedoelt voor kindertjes, maar tegenwoordig draag ik graag bloemenspeldjes in mijn haar en ik denk dat ik met deze goed ga staan ... .

Ik zag deze hippe ( want deze huisjes heb ik op allerhande manier verwerkt al vaak gezien op etsy ) keramieken hangers... .

Slaagde er in - bewonderenswaardig vind ik zelf -   te weerstaan aan de ter plaatste handgemaakte kralen... .

Ik was zwaar onder de indruk van het geduld van deze creatievelingen die 'popjes' maakten met papier.

En vond dat deze stand echt niet mocht ontbreken in mijn verslag ...  .

Ik zag dat Vera tegenwoordig haar creativiteit botviert op het schilderen van zijden sjaals ...

En ik genoot van de mensen die me ' dag ' kwamen zeggen,  (waaronder een paar blogdames:  Marjo, Sandra en Leen : wuif wuif ! ) 

Ik verkocht wat bellen  : genoeg om het plezant te vinden en een klein deel van de kosten van mijn kralen er uit te halen ,  maar lang niet genoeg om plaats te maken voor nieuwe nog te maken bellen : ik heb er dan ook wel héél erg veel ;). 
En ik  kreeg bovenstaande  bellen kado van mijn kompaan.
Kijk eens hoe mooi ! Ze is een krak in het combineren van verschillende kralen en ook een krak in het decoreren en verpakken. En bovendien aangenaam gezelschap om een weekend mee door te brengen.
Zij en haar lief/mijn beste vriend hebben me een heel weekend verwend met toffe babbels, liften van Antwerpen naar Mol en terug, sleurwerk in en uit de auto, lekker eten, een goed slaapplaatske en vooral zeer aangenaam gezelschap ( nog eens een héél dikke  merci daarvoor allebei ! XXX ) . 

En zondag rond een uur of 5  begon het - tegen de weersvoorspellingen van de dag in - te rommelen, te donderen, te waaien en wisten we : inpakken en schuilen geblazen !
Want toen gebeurde er dit : 

Heel die massa volk was op een paar minuten verdwenen. Het leek wel een mirakel ! 
Maar wij moesten wachten op onze lift en hebben het ons knus en min of meer droog gemaakt onder een zeil dat ik over de parasol gooide.
Onze spullen stonden onder de tafel beschut tegen al dat watergeweld.

Vermits we geen schade hadden konden we er zelfs mee lachen en bleek dat best wel wat te hebben , dat gespetter van de regen en dat schuilen.
( Maar ik hoop wel dat andere kraamhouders even snel reageerden als wij en niet te veel hinder en schade hebben ondervonden van deze stortbui. )
De jongeren van het orkestje naast ons konden gelukkig allemaal net onder hun partytrent :).

Toen ik 's avonds thuis kwam in Antwerpen bleek het hier trouwens helemaal niet geregend te hebben.
Moest ik toch nog mijn tomaten gieten begot !

Op de terugweg naar Antwerpen  hielden we halt voor ons jaarlijkse traditioneel einde van het Mon Mol Martre-weekend : deze keer in Turnhout, bij Martine en ook deze keer smaakte dat !

Voila, de afwezigen hadden ongelijk maar krijgen ongetwijfeld volgend jaar een herkansing.
En ik heb genoten van de aanwezigen, maar ben nu toch ook wel blij met het wederkeren van wat rust :) .