Een lieke ...

... met een tekst die ik wel elke dag zou kunnen uitschreeuwen eigenlijk. 

Want de wereld waarin Walter De Buck wil leven hebben we nog altijd niet ...

Maar het is ook een lied dat ( weer ;) ) veel nostalgie oproept bij mij.

Want wij hadden thuis de plaat waar dit nummer op staat en ik heb als klein meiske die tekst schoon overgeschreven op een blad (ik kende het rats vanbuiten want zong het graag mee. Ik zong graag als kind. En speelde graag blokfluit.) en daarrond allemaal kleurrijke bloemekes getekend.

En mijn papa was zo fier op mij dat hij dat aan de muur heeft gehangen in de living. Hij vond (en vindt dat nog altijd) een ontroerend mooi nummer.

En ik op mijn beurt weer fier dat hij fier was....

Daarom heb ik dat onthouden ....

Schone tekst hé ...

Misschien moeten we dat nummer maar wat meer spelen ...