Met een nief lief doet een mens wel eens van die plezante dingen waar we wat diskreet over zijn maar erg van genieten.
Maar dat is niet zonder risico's : ge kunt er nieuw leven mee maken en als dat niet de bedoeling is kan dat knap lastig zijn.
En op mijn 45ste lijkt het me niet raadzaam om nog aan kinderen te beginnen.
Dus moest ik terug op zoek naar een voorbehoedsmiddel.
Want eerlijk is eerlijk : mannen en condooms... Dat is niet altijd de meest geschikte combinatie.
Al is het natuurlijk wel erg verstandig om die toch te gebruiken, niet alleen als bescherming tegen zwangerschap...
Toen ik een jong meiske was en seksueel actief werd, reageerde mijn mama gelukkig erg slim .
Zij wist dat een ongewenst zwangere jonge dochter veel minder wenselijk was dan een seksueel actief maar veilig vrijend exemplaar.
En ze stuurde me prompt naar de huisarts voor de pil.
ge zoudt zo denken : in dien tijd moet dat toch al evident zijn geweest.
Maar nee hoor !
Ze belde met de dokter om een afspraak te maken voor mij en om hem haar uitdrukkelijke toestemming te geven voor de pil.
Maar toen ik daar was , belde de dokter haar nog eens op om zeker te zijn dat het toch echt mocht...
Ik hoop héél erg dat de dokters daar nu toch heel anders mee omgaan en dat gewoon zonder morren voorschrijven als er medisch gezien geen belemmering is... !!!
Ik kreeg microgynon 30 voorgeschreven en toen ik een dikke maand geleden terug de pil begon te nemen, viel het me op dat die er nog helemaal hetzelfde uitziet.
Nostalgie dus :)
Al heb ik op zich geen heimwee naar dat pilleke.
Ik ben er ondertussen alweer mee gestopt en heb daar geen spijt van :)
Ruim 15 jaar nam ik elke dag getrouw dat pilletje.
Maar toen ik eens een paar jaar na mekaar single was en geen seksueel contact had, vond ik het welletjes geweest en stopte er mee.
Ik kan niet zeggen dat ik toen ooit enige bijwerking ondervond van de pil.
Maar ik was het gewoon écht vreselijk beu om elke dag een pil te moeten slikken.
Toch ben ik ze geen enkele keer vergeten, een hele prestatie vind ik zelf !
Jaren en jaren later ben ik er nog eens een keertje mee terug begonnen.
Toen was ik minder content.
Ik kreeg op slag een ' sproetensnor ' in de zon :(
Zwangere vrouwen kunnen dat ook soms hebben.
Pilgebruiksters dus ook...
Gelukkig verdween die al gauw toen de relatie eindigde en ik er weer mee stopte.
Tijdens mijn relatie met ' de man die me ooit graag zag ' gebruikten we condooms.
Dat lukte best, al zou ik liegen als ik zei dat dat nooit vervelend was.
Maar de ene man is de andere niet en toen ik nog eens van ' status ' veranderde nadat ik een tijdje single was, besloot ik de nuvaring te proberen.
Resultaat : de eerste maand een hele maand ongesteld en vaak hoofdpijn...
En nu moest ik dus weer op zoek naar een nieuwe manier om zwangerschap te voorkomen.
De nuvaring zag ik niet zitten, maar de pil eigenlijk ook niet.
Toch besloot ik er voorlopig weer voor te gaan.
Geen snor deze keer, wel een hele maand lang ongesteld :(
En ik dacht bij mezelf : wat is dat toch onnozel.
Zit ik weer die pil te slikken waar ik geen zin in heb.
En ik wil echt gewoon geen kinderen.
Dus waarom zoek ik geen drastische oplossing en laat ik mezelf niet gewoon steriliseren ?
Of ik dat ook daadwerkelijk heb laten doen, lees je in het volgende deel.
Maar ik ben wel erg benieuwd : hoe doen jullie dat , anticonceptie ?
En waarom hebben jullie daar voor gekozen?
En wat zijn jullie ervaringen daarmee ?
Wat knap van je dat je hier zo openlijk over durft te schrijven. Ik heb zelf altijd veel last van mijn ongesteldheid. Vandaar dat ik al vroeg aan de pil zat, ook al had ik nog geen vriendje. Ook de Microgynon. Dat heb ik een hele tijd geslikt totdat ik het wel welletjes vond. Al die onnatuurlijke hormonen in mijn lichaam. Dat ging een hele tijd goed, maar na een aantal maanden kwam de rugpijn en buikpijn toch terug. En ik kreeg een vriendje. We hebben een tijdje condooms gebruikt. Maar behalve dat het vervelend is, vond ik het ook erg vervelend om ze te moeten kopen, alleen al omdat ze zo duur zijn. Dus toch weer aan de pil.
BeantwoordenVerwijderenEen jaartje of twee geleden kreeg ik er opeens toch last van. Tussendoor bloedingen enzo. Toen heeft de huisarts me een andere voorgeschreven. Van deze heb ik helemaal geen last. Ik ben er zelfs helemaal niet meer ongesteld door. Ook daarvoor weer terug gegaan naar de huisarts. Maar die zei dat dat geen enkel probleem was. Het enige nadeel van deze is dat het een vrij nieuwe is. Er is dus nog een lopend patent, en daardoor zijn ze erg duur. En de verzekering dekt het niet volledig.
Ik ben benieuwd naar wat je uiteindelijk hebt besloten.
Wat openhartig van je om dit zomaar te delen!
BeantwoordenVerwijderenEn mijn advies in jouw geval: sterilisatie. De enige reden om dat niet te laten doen kan spijt zijn, maar op jouw leeftijd zul je toch vast geen kinderen meer willen.
Als je sterilisatie toch te drastisch vindt, bestaat er tegenwoordig (geloof ik) een nieuw soort spiraaltje dat ook erg goed en zonder klachten schijnt te werken. Maar ik heb daar geen ervaring mee, hoor er wel goede berichten over van anderen.
Succes met je queeste (als die nog niet geëindigd is) en heel veel geluk in je nieuwe liefde.
Ik vind dit allemaal erg interessant, want in ons >20j huwelijk heeft mijn partner nooit de pil gebruikt; wij hebben altijd condooms gebruikt als anticonceptie middel. Geen hormonen voor mijn partner dus, en ja, soms is een condoom wel eens vervelend, maar ook weer het eind van de wereld niet. Voor ons is dat een veilig, makkelijk en discreet middel, en trouwens ook niet altijd nodig, hangt ervan af. Na een tijdje maakt het gewoon deel uit van het liefdesspel...En nooit de zorgen om iets te vergeten, geen chemische veranderingen in haar lichaam, geen doktersbezoekjes nodig. De pil voor de man is er nog steeds niet, en daar zou ik eerlijk gezegd niet graag aan beginnen (een pil per dag tegen hoge bloeddruk is mij al meer dan genoeg!). En de meer drastische opties (sterilisatie, hmmm zie er de noodzaak niet zo van in, ons systeem werkt prima). Bovendien wordt het dan de vraag, wie gaat er onder het mes, nee maar liever niet voor ons.
BeantwoordenVerwijderenEen echtscheiding na bijna 25 jaar huwelijk, met een man die zich liet steriliseren nadat we samen twee kinderen kregen, noopte mij tot een zoektocht naar een nieuw anti-conceptie middel.Ik heb dan een Mirena spiraaltje laten plaatsen, ik was toen 46. De plaatsing hiervan is een fluitje van een cent, allé, bij mij toch, en na enkele maanden had ik geen maandstonden meer. Ik heb ook nooit last gehad van tussenbloedingen, niks, noppes. Ik ben dan ook heel erg tevreden over dit spiraaltje. Natuurlijk geeft het geen bescherming tegen soa's, dus daarmee moet je wel rekening houden. Ik heb dan een nieuwe partner leren kennen en na verloop van tijd kan je die extra bescherming laten vallen, al dan niet na een bloedonderzoek, dat moet je zelf uitmaken. Toen het eerste spiraaltje uitgewerkt was (het is zo'n 5 à 6 jaar werkzaam) heb ik een tweede laten plaatsen. Alhoewel ik ondertussen in de menopauze beland ben, geeft zo'n spiraaltje ook wat bescherming tegen de menopauze klachten. En dat moet je natuurlijk ook weer voor jezelf uitmaken of je dit belangrijk vindt of niet.
BeantwoordenVerwijderenEens dit spiraaltje uitgewerkt is, laat ik het gewoon wegnemen en laat ik niks meer plaatsen, ik zal tegen dan 58 zijn en zoals mijn gynaecoloog zegt: menopauze is iets als puberteit, het blijft niet eeuwig duren...!!, dus ik ga ervan uit dat de menopauze dan helemaal een feit is en dat mijn vruchtbare jaren definitief voorbij zijn.
Steriliseren raadde mijn dokter mij af, het is en blijft toch een ingreep en je blijft toch maandstonden krijgen, en vaak onregelmatiger en feller dan ooit.
Als je de minieme hoeveelheid hormonen die dit spiraaltje met zich meebrengt, niet erg vindt, dan kan ik je alleen maar dit Mirena spiraaltje aanbevelen.
Toen onze kinderwens 5 jaar geleden in vervulling ging toen er een flinke dochter kwam na de flinke zoon die we al hadden, wilde ik ook niet meer terug aan de pil. Ik had gehoord van zo'n staafje in de arm (Implanon, denk ik dat het was), maar de gyn was er niet voor te vinden: het vergroeit blijkbaat in de arm met alle gevolgen vandien bij het verwijderen...
BeantwoordenVerwijderenDe heer des huizes overwoog een sterilisatie, maar dat vonden wij (en de gyn ook) wat te drastisch voor een man van 30.
De gyn raadde me dan ook het Mirena spiraaltje aan en ik ben er supertevreden over: geen bloedingen meer, geen humeurschommelingen, geen maandelijkse pijnen, ... We zijn dus ondertussen 5 jaar verder en ik ben binnenkort aan mijn tweede exemplaartje toe.
Veel succes met je keuze!
Katleen.
2x een implanon staafje gehad en geen enkel probleem bij het plaatsen/verwijderen. Ze maken de mensen nogal veel wijs als ze er zelf niet achter staan :)
VerwijderenMaar goed, da's alweer jaren geleden. Ondertussen gebruik ik al bijna 4 jaar niks hormonaal meer en ben dat ook nooit meer van plan. Buiten die implanon staafjes verdroeg ik NIKS. Je moet niet vragen hoeveel rommel ze je lijf insturen.
Toen ik naar Leuven ging studeren, vond mijn moeder er niks beters op dan me te verplichten de pil te nemen. Want die studentendstad kan niet anders dan gevaar betekenen, moet ze gedacht hebben. Ik heb die een jaar heel erg tegen mijn zin genomen, want ik was een stil muurbloempje dat nooit naar fuiven ging en alleen maar heel plichtsbewust studeerde, vers van een nonnenschool kwam, en nog helemaal niet rijp was voor flirten of sexuele pleziertjes.
BeantwoordenVerwijderenNa een jaar wou ik die Microgynon niet meer, omdat het uiteindelijk toch chemische rommel is.
Ik ben vrij laat getrouwd, en ondanks het feit dat ik nooit meer de pil genomen heb of ander anti-conceptie raakte ik pas op mijn 34ste zwanger, met medische hulp via IVF. Het jaar erna terug zwanger via IVF, en aangezien ik toen al 35 was, hielden we ons gezinnetje voor voldaan. Doordat ik niet spontaan zwanger kon geraken, dachten we veilig te zijn en geen anti-conceptie nodig te hebben. Maar niets bleek minder waar: vier jaar later bleek ik spontaan zwanger van ons derde kindje. Toen hebben we beslist om na de geboorte van ons derde kindje sterilisatie te laten doen. De keuze bij wie: mij of mijn echtgenoot, was heel snel gemaakt. Manlief is doodsbang voor alles van dokters en klinieken, en aangezien weop voorhand wisten dat ik voor de derde keer een keizersnede moest hebben, werd het mij. Het was -in mijn situatie- eigenlijk heel simpel om direct na de bevalling te steriliseren, aangezien mijn buik dan toch al opengesneden lag voor de keizersnede. Er was dus geen extra operatie of verdoving nodig, wat natuurlijk een heel verschil maakt met een eventuele sterilisatie in jouw geval. Ik ben heel blij met deze beslissing, en heb er nog geen moment spijt van gehad. De schrik om na mijn veertigste toch plots weer zwanger te worden was definitief voorbij...
Wat Mararangi in haar reactie hierboven zegt: ik heb ook al verschillende positieve verhalen gehoord over het Mirena-spiraaltje, maar heb er natuurlijk zelf geen ervaring mee ;)
Ik moet altijd lachen zoals jij de dingen beschrijft. Maar dit is een serieuze zaak natuurlijk. Ik ben, na drie kinderen op de wereld te hebben gezet, op mijn 34e gesteriliseerd. Ik wilde geen hormonen meer in mijn lijf. Nooit spijt van gehad. Maar een spiraaltje is misschien ook wel een idee. Groetjes, Hannie
BeantwoordenVerwijderenHier liet de eega zich stereliseren ;-) Ik had al genoeg afgezien qua bevallingen, regels en maandelijkse migraine-aanvallen door anticonceptie.
BeantwoordenVerwijderenNo more worries !
na mijn 4de had ik ook genoeg van de pil en liet me steriliseren. Het enige goeie was dat ik niet meer zwanger kon worden, voor de rest alleen maar ellende. Onregelmatig ongesteld, veel heviger en elke maand 2 dagen pijn. Ondertussen probeerde ik al een paar maanden hormoontabletten om de regelmaat er terug in te krijgen maar van zodra ik stop, ist naar de boem.
BeantwoordenVerwijderenOok aan mij wordt de mirena spiraal aangeraden, zelfs gesteriliseerd dus ja.. ik twijfel omdat het hier ook over onnatuurlijke behandeling betreft.. en dat kan volgens mij toch niet gezond zijn, nooit je regels meer hebben?? Ik ben er nog niet uit. Veel succes in je zoektocht naar de juist de oplossing voor jou en heel veel geluk met je nieuwe partner.