wijvenweek : dromendag

We hebben ze allemaal: de wildste dromen, de meest ambitieuze verlangens. Of we hadden ze, maar ze zijn om één of andere reden ergens onder het stof van de tijd verloren gegaan. En dat is helemaal niet erg, of net wel. Vaak durven we dat niet uitspreken, om één of andere reden. Op donderdag horen we graag over vervlogen dromen, vergane ambities. Of over heerlijke verlangens naar hoe uw leven beter gaat worden, binnen een paar dagen, maanden, jaren. 

Bovenstaande cursieve tekst is de leidraad voor de bijdrage van vandaag.

Ik heb dromen van wat ik tof zou vinden in mijn leven.

Als ik mijn fantasie de vrije loop laat ...

Dan zou ik graag in een huisje wonen midden in de natuur...
Maar toch ook midden in de stad...
Zodat ik na enkele stappen al onder de mensen ben ...
In Rivendell of zo...

En met een zalig poezenbeest

1 is al genoeg...

Maar dan wel een héél lief en koddig beest...
dat me altijd gezelschap houdt...
( net zoals mijn minneke zaliger dat deed ! ) 

Ik zou dan willen reizen ...
Maar dan zonder me echt te moeten voortbewegen...
Gewoon mét een vingerknip...
eerst weg en dan weer thuis...
( Ik wil naar zweinstein en leren hoe dat moet !!! ofwel : 'beam me up scotty !' )

Ik zou het tof vinden als er echt geen oorlogen meer zouden zijn op de wereld...
of hongersnood, discriminatie, armen en rijken...

En geen milieuvervuiling meer...
kunnen zwemmen in de schelde...
Of in het meertje aan het einde van mijn tuin...
( zonder muggen, want die zijn vervelend...
maar wel met veel kikkers...
Die in prinsen kunnen veranderen ...
Wanneer ik dat wil ! )

Kunnen groenten telen op de plaatsen waar nu al die auto's geparkeerd staan.

want auto's, die zouden er niet meer zijn ...

Een superman aan mijn zijde...
die er is als ik dat wil...
maar er ook niet is als ik er geen zin in heb ...
En ja : het zou zelfs tof zijn als hij af en toe echt aan de rand van de zee aan kwam galopperen
Het mag op een wit paard !
Vol verlangen naar mij !
Hmm !
En dan  mekaar al dansend in de armen vliegen !


 En iedereen gezond !
Maar als mensen na een heel leven dan toch moeten sterven : liefst als een kaarsje zacht uitgaan, zonder lijden en ellendige laatste dagen/jaren  waarop je niks meer kan en overal pijn hebt...
Nog het liefst eigenlijk dat niemand sterft...
En toch zeker niet de mensen die ik graag zie...
En als ik dan toch oud moet worden...
dan wil ik zo'n gezellig wijs oud vrouwtje worden ...
Waar heel de omgeving raad komt aan vragen...
Die mooie kussen breit...
en lekkere groenten teelt...

overal gelukkige mensen...

dat zou nogal eens wat zijn !

niet ?

Niet allemaal even realistisch dus...

Zelfs de dromen die wel wat haalbaarder lijken op het eerste zicht, zijn dat niet... : 

Een eigen huisje, met een extra kamer waar ik een atelier van kan maken

Met véél licht !

en een echte moestuin, hij moet zelfs niet zo groot zijn ...

En kunnen stoppen met werken voor mijn 65ste...

Maar het zal niet zo zijn...

Ik ben eigenlijk nooit ambitieus geweest.
En heb wel vaak gedroomd
Maar steeds geweten dat dat dromen waren en zouden blijven...
( Al komt er wel 1 uitzondering in me op : dat was die keer dat ik dacht : Ik geloof niet in het dogma van de ' liefde voor het leven ' . Maar met deze man word ik oud... en toen dumpte hij me ... )
En heb het leven maar wat op me af laten komen...
Ik heb niet dat droomhuis...
Maar huur wel een tof appartementje
mét een minimoestuintje en natuur voor mijn deur...
én een bad !
Mijn gezondheid is ok...
Ik heb mensen rondom me die ik graag zie...
En waarvan ik aanneem dat dat wederzijds is...
Ik zal moeten werken tot mijn 65ste...
maar ik héb werk
Ik heb eten...
En een inkomen...
En de wereld is niet altijd even schoon ...
Maar ik doe af en toe wat om ' de wereld te verbeteren '
en ik compenseer al die ellende en lelijkheid door het in mijn eigen kleine wereldje wat mooier te maken...
Ik  probeer zoveel mogelijk te doen wat ik graag doe...
En eigenlijk...
Zelfs zonder grote dromen en ambities...
ben ik best wel gelukkig zo ...