Ik ben nen notoire Humolezer. Al heel mijn leven.
Op de trap naar de zolder van het huis waar ik mijn kinderjaren doorbracht, stond een doos vol met oude Humo's En op lange zomeravonden - zo van die avonden waarop het lang licht blijft - sloop ik stiekem uit mijn bed de trap op om vervolgens zeer stilletjes zodat mama en papa me niet zouden horen onder het raam van de trap in de Humo's te zitten lezen. Ze hebben me nooit betrapt. En waarschijnlijk wisten ze dat zelfs nog altijd niet. Tot nu dan: oeps papa, ik zal het nooit meer doen 😃 ...