Oostende: zonsondergang aan zee

Oh wat heb ik een heimwee naar die vakantie van voorbije zomer ! 

Waarin ik naar Parijs ging, vrienden bezocht overal in het land, lekker in mijn tuin zat, enkele dagen aan de zee doorbracht en vooral : niks moest maar alles mocht... .

Zucht ... .

Maar... .

Aan alle schone liedjes komt een eind naar't schijnt en die vakantie is al (veel te) lang voorbij.

Dus ga ik maar voor het concept  'nagenieten' .

Met deze foto's bijvoorbeeld.

Ik nam ze toen ik samen met mijn moeder een strandwandeling maakte. 

Toen we  ' de zon zagen zakken in de zee ' 

Dat was zoooo schoon mensen !

Ik maakte er dan ook veel foto's van waarvan ik er uiteindelijk 75 ' goei ' overhield en waaruit ik dan een selectie moest maken voor op mijn blog.

Mannekes mannekes toch, da's echt niet altijd simpel , dat kiezen !

En voor diegenen die er niet genoeg van krijgen sluit ik dit bericht af met een minifilmpje ... .

Om helemaal zen van te worden op dagen dat je net als ik heimwee hebt naar vervlogen vakantiedagen...

Geklets: van de nood een deugd...

Ik moest vorige week voor een paar ambetante en langdurende onderzoeken met veel wachten tussenin een dag in een ziekenhuis rondhangen.

Vooraleer ge ongerust bent : ik ben het zelf vooralsnog niet : er zijn geen aanwijzingen dat er iets serieus aan de hand is. Maar ik loop al 47 jaar op deze wereld rond en dan begint er hier en daar wel eens wat te haperen hé...

DIY schelparmband

Bij het uitpakken en ontdekken van al het moois in de gekregen doos vol kralen, kwam ik een aantal doosjes met schelphangertjes tegen en ik wist onmiddellijk wat ik daar mee zou maken.

Deze armband dus...

Ik héb er namelijk al eens zo 1 gemaakt (je kan er een foto van zien helemaal achteraan dit bericht) en ik vond hem erg mooi en ik wist gewoon dat dat met dit materiaal weer zou lukken.

Hier gaan we voor de tut van de week ! 

wan tan soep alla M(i)e'

Heel heel heel erg lang geleden werkte ik eens een tijdje in een chinees restaurant.

En ik vond dat heel plezant.

Er kwamen veel ' reizigers ', echt uit alle windhoeken.

En iedereen had zo zijn eigen eetgewoonten : afrikaanse mensen aten vaak een berg rijst met een beetje groenten en vlees en aten met een lepel, de chinezen ( het was een goei restaurant dus er kwamen ook chinezen ' chinees ' eten ) aten uit kommetjes die ze dicht bij hun mond hielden en van waaruit ze het lekkers behendig en vliegensvlug in hun mond stopten - wist je trouwens dat zij soep eten na de rest van de maaltijd ? , de Joods-orthodoxe mensen zaten liefst in de zaal achteraan met zijn allen - meestal velen - rond een ronde tafel, de zakenmensen van den bell-telefoon ( ik zei toch dat het al heel erg lang geleden was ) waren diegenen met de meeste noten op hunnen zang en gaven de minste fooi, de nederlanders bestelden bijna altijd babi pangang en als ze iets anders aten wilden ze er steeds pindasaus bij en dat hadden we niet, er was die japanner uit Chicago die soms een tijdje in Antwerpen was en dan elke dag hetzelfde stoofpotje kwam eten, de vieze madam die zo onsmakelijk op haar ribbetjes zat te kluiven dat we ze ergens zetten dat niemand ze kon zien , de zeemannen die fooien gaven die 5x zo hoog lagen als de rekening van hun maaltijd, de oude dame die 1 keer per week met de taxi werd afgezet om zichzelf eens goed in de watten te laten leggen, de nederlandse bekende zanger die steeds achter een hoekje babi pangang kwam eten en toch nog lastig gevallen werd als men hem ontdekte ....

Jajaja, dat waren plezante tijden ...

Ik heb er ook heel wat gerechten leren kennen en ik hou nog altijd van de typische Belgisch-chinese keuken, ook al is dat bijlange niet meer zo hip en zelfs wat ouderwets...

Zoals van Wan Tan soep

Lang lang geleden heb ik dat eens zelf gemaakt.

En ineens had ik goesting om dat nog eens te doen, en wel zo :   

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Vraagske van mama flink wat maanden geleden : "wilde gij mee dat ponton over op't scheld in oktober?"

(Voor diegenen die niet mee zijn: 100 jaar geleden vluchtten vele mensen voor het oorlogsgeweld van wereldoorlog 1 de Schelde over in Antwerpen via een ponton. Als herdenking omwille van de 100-jarige verjaardag van die gruwelijke oorlog werd het voorbije weekend 3 dagen lang een ponton over de Schelde gelegd.) 

Ikke - niet altijd zo'n held wegens al eens te prooi aan paniekaanvallen op de meest onmogelijke momenten (tegenwoordig in toenemende mate helaas... ) en een wiebelig smal brugske in gedachten -  besloot moedig te zijn en zei : ' natuurlijk datte ' ! Tof ! 

In mijn tuin: zonnebloemen

Ik hou van bloemen en zonnebloemen zijn in die categorie 'schone dingen des levens ' 1 van mijn absolute favorieten.

Oorbellen: turkoois en rood

Ik was nogal enthousiast over mijn meest recente kralenaankoop. Ik probeer er niet te veel meer te kopen want ik heb er nu zoveel dat ik niet meer weet hoe ik ze moet opbergen ...  Maar in deze had ik zo'n goesting! 

Ze inspireerden me zo dat ik besloot een heel serie oorbellen te maken in deze kleuren... .

En als ik me er nog eens aan zou zetten, zou ik er met gemak nog een paar reeksen bij kunnen maken want met dit materiaal kan je blijven combineren, het is altijd schoon !