woensdag 8 oktober 2014

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Vraagske van mama flink wat maanden geleden : "wilde gij mee dat ponton over op't scheld in oktober?"
(Voor diegenen die niet mee zijn: 100 jaar geleden vluchtten vele mensen voor het oorlogsgeweld van wereldoorlog 1 de Schelde over in Antwerpen via een ponton. Als herdenking omwille van de 100-jarige verjaardag van die gruwelijke oorlog werd het voorbije weekend 3 dagen lang een ponton over de Schelde gelegd.) 
Ikke - niet altijd zo'n held wegens al eens te prooi aan paniekaanvallen op de meest onmogelijke momenten (tegenwoordig in toenemende mate helaas... ) en een wiebelig smal brugske in gedachten -  besloot moedig te zijn en zei : ' natuurlijk datte ' ! Tof ! 

Antwerpen: Er was eens een brug ....
Dus bestelde ze kaarten....

Antwerpen: Er was eens een brug ....

De zaterdag - de dag voor mijn rivieroversteek - verdronk ik bijna in de onheilsberichten over de totale chaos, de uren wachttijden, de vele mensen die onverrichte zake na uren wachten terug naar huis moesten en de ' slots ' die geschrapt werden om alsnog alles in goede banen te leiden : laat het Belgisch leger iets organiseren en het eindigt in chaos : erg geruststellend kwam dat niet over ( al komt het woord ' leger ' nooit erg geruststellend over bij mij ... ). 

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Ikke en massa's en bruggen en zo : niet evident, dus propte ik me zondag vol rustgevende pillekes, nam ik een opplooibaar stoeleke onder de arm voor als ik écht niet meer zou kunnen blijven rechtstaan van de rugpijn, laadde ik de batterij van mijn fototoestel op en propte ik nog snel een fleske water tegen uitdroging in geval van héél  lang wachten in mijn sjakosj : maw : ik had me er op ingesteld, het zou lang en lastig wachten worden, maar ik was voorbereid en zou er voor beloond worden ... .

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Het stoeleke heb ik niet gebruikt, ook al deed de rug na een uur staan wel degelijk zeer : de massa was zo opeen gepakt dat er geen plaats was voor stoelekes...
Maar ik had een broer bij, en een mama en een schoonmama en ik had een zakje gecarameliseerde nootjes gekocht op de Groenplaats voor als ik honger had .
En die bleken ook handig om broerkes-die-niet-graag-op-iets-wachten bezig te houden, I phones helpen dan ook trouwens...
En fototoestellen...
...om de aandacht af te leiden van die verstikkende massa...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Wij maar wachten en wachten en wachten ...
We hadden ticketten voor het ' slot '  van 7 uur ( ik heb zo'n hekel aan dit soort van woorden : ik heb met hand en tand moeten uitleggen aan mijn moeder dat dat niet wilde zeggen dat er om 7 uur een slotactiviteit was ... Kunnen ze dat niet gewoon ' shift ' , 'groep ' of iets anders verstaanbaar noemen ? ) maar dat haalden we niet waardoor ik de kans op mooie foto's wegens het intreden van de avondlijke duisternis wel kon vergeten ...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Dan - eindelijk! - kregen we instructies toegeroepen :
- in rijen van 5 gaan staan !
- niet stilstaan !
- fotografen maken al ' marcherend foto's !
- op het einde hebben we voor de vrouwen "de schoonste soldaten " bijeen gezet voor op de foto...  

Antwerpen: Er was eens een brug ....

En daar gingen we, al stappend de brug over waar 100 jaar geleden een hoop vluchtelingen gebruik van hadden gemaakt om hun leven te redden.
( Niet dat ik daar op die moment bij kon stilstaan ... ) 
Opgejaagd door brullende mannen die maar bleven roepen 'doorlopen aub'.
Waardoor ik gehaast wat foto's probeerde te schieten, en een mislukte poging deed om te genieten van het uitzicht, de wind op mijn gezicht en al helemaal niet kon genieten van even stil te staan op het midden van de brug om eens te voelen hoe dat is om in't midden van't Scheld te staan...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

5 minten en een hoop soldaten later stonden we aan de overkant...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

En toch stopte ik - het gebrul negerend - effe om me eens om te draaien om de skyline van het centrum van Antwerpen te bekijken ...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

En toch probeerde ik mijn mama te fotograferen...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

En aan de overkant maakte ik nog snel wat foto's, daar stonden geen brullers meer...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Maar ik was ondertussen wel erg slechtgezind en zwaar teleurgesteld...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Wat een farce was me dat zeg ! 
Ik weet dat veel mensen ontevreden waren dat ze er zelfs niet op geraakten.
Maar ze hebben niks gemist, met wat pech hebben ze alleen veel tijd verloren door uren aan te schuiven voor niks.
Maar ik ben er wel over gegaan en heb dat amper beseft.
Daar kreeg ik de kans niet toe.
Begrijpelijk in het kader van de chaos van de dag ervoor.
Maar daarom niet minder frustrerend.

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Ik heb zondag op de brug niet stil gestaan bij die vreselijke oorlog van 100 jaar geleden.
( Ik heb eerlijk gezegd wel wat stilgestaan bij de vreselijke oorlog in oa Syrië nu, want de gedachten daaraan kon ik niet onderdrukken toen ik bij de aankomst aan de overkant het entertainment-soldatendorp zag . Maar soit, mijn frustratie daarover zal ik maar voor mezelf houden, het is hier al genoeg gezaag vandaag ;) ).

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Er zijn hier 100 jaar geleden vreselijke dingen gebeurd, en de mensen die toen onnodig het leven lieten hebben het recht om eervol herdacht te worden.
Maar dat is met dit initiatief niet gebeurd.
Ikzelf heb dat enkele maanden geleden gelukkig wel op een andere manier kunnen doen.
Maar daar vertel ik later ( als ik de foto's daarvan af krijg ;) )  wel eens meer over.
En : ik weet het : er zijn ergere dingen in het leven : écht moeten vluchten voor je leven bijvoorbeeld... En er zijn helaas veel plaatsen waar mensen dat écht moeten doen...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Ik zou dat trouwens wel tof vinden, een wandelbrug over't Scheld, zodat ge zoals in Parijs en in Praag en Londen de rivier kunt oversteken... Maar soit, de Schelde is de Seine niet hé...

Antwerpen: Er was eens een brug ....

Om toch nog met een positieve noot te eindigen : aan de overkant stapten mama, schoonmama en ik een restaurant binnen en hadden we ondanks de farce van ervoor een heel gezellige avond .
Eind goed al goed.... .

9 opmerkingen:

  1. Ik ben niet geweest en ben er maar al te blij om. Echt zoveel mensen die teruggestuurd werden of inderdaad continu dat moeten doorlopen, echt spijtig dat het zo slecht geregeld was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vreemd dat ze iets dat zo mooi kan zijn zo slecht organiseren!

    Maar lijkt met toch wel stoer om eens mee te maken :O

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wow! Ben ik blij dat wij zaterdagochtend gingen! Niet druk, niet drummen, niet in rijkes lopen maar 10 minuten kuieren en stilstaan en omdraaien en...Als het was zoals bij u was ik huilend weggelopen of door een paniekaanval neergegaan. Sorry dat wij zo traag gingen, toen mocht dat nog...
    Fijn dat de mosselen toch goed waren!!!
    De brug an sich was ook goed he, Nederlands :)))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. goed dat jij wel de kans hebt gekregen om er van te genieten ! Ik denk dat ze zaterdagochtend nog niet doorhadden dat het zo in de soep zou draaien ;)

      Verwijderen
  4. Echt zonde dat ze iets dat zo tof had kunnen zijn zo verprutsen ! Natuurlijk willen mensen daar even op stilstaan, voor een foto of gewoon om te genieten of te mijmeren of weet ik veel wat. Als ik daar had gestaan en die zouden zo staan roepen tegen mij dan was ik toch ook slecht gezind geworden ! Ja, als IS hiervan hoort, zullen ze écht wel schrik krijgen dat ons leger mee doet in de strijd tegen hen ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wij zijn vrijdag geweest met het tijdslot van 21 uur. Pas om kwart voor 10 zijn we eraan begonnen. Wij hadden nog geen opgejaagde soldaten achter ons. Wij hebben de brug op wlO pas verlaten om 23 uur.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wij hebben iets meer dan een uur staan wachten, maar op de brug zelf niet opgejaagd...of ik heb het gewoon niet opgemerkt omdat ik helemaal in een andere wereld was. Vond het echt de moeite en ben blij dat ik ondanks paniekaanvallen heb volgehouden en ben blijven wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb zo iets wel op tv gehoord dat het er zo aan toe ging, de Nederlanders vonden het toch een vreemd iets geloof ik...

    BeantwoordenVerwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com